جرج هیرش استاد فیزیک دانشگاه سان دیاگو در سال ۲۰۰۵ در مقاله ای با عنوان “نمایه ای برای تعیین کیفیت نتایج پژوهش های علمی افراد” نمایه ای را به عنوان H-index معرفی کرد که بر طبق پایگاه های اطلاعاتی Thomson Reuters Essential Science Indications داغ ترین بحث روز اطلاعات علمی به شمار می رود.
این شاخص بر مبنای بی?�ترین تعداد مقاله ای که به تعداد مساوی و یا بیش از همان تعداد ارجاع داشته اند تعیین می شود .
شاخص جدید در ارزیابی نتایج کار یک پژوهشگر بسیاری از مشکلات شاخص های پیشین را مرتفع ساخته و با اندازه گیری impact کارهای یک فرد خاص، گامی نو در جهت تسهیل مقایسه صحیح پژوهشگران مختلف برداشته است.
این شاخص جدید (H-index) که به آسانی از بانک های اطلاعاتی ISI Web of science قابل استخراج است، راه را برای مقایسه افرادی با تعداد کل مقالات و یا تعداد کل ارجاعات بسیار متفاوت، از طریق مقایسه impact کلی علمی هموار ساخته است. هر چند از این شاخص فقط باید به عنوان یک ابزار سنجش و نه پایه ای برای بررسی مردم جهت تشویق و ترفیع استفاده شود.
مشکلات مربوط به شاخصهای پیشین
شاخص تعداد کل مقالات پژوهشگر: با وجود توانایی اندازه گیری تولید مقالات، در تعیین اهمیت مقالات ناتوان است.
شاخص تعداد کل ارجاعات به کل مقالات: جهت تعیین impact کل مناسب به نظر می رسد اما به آسانی قابل تعیین نبوده و تحت تاثیر تعداد بالای ارجاع به مقاله ای خاص قرار می گیرد.
شاخص ارجاعات به ازای هر مقاله: هر چند مقایسه پژوهشگران با سنین علمی مختلف را ممکن می سازد، اما نمایانگر میزان حقیقی تولیدات علمی کم و یا زیاد نیست.
شاخص تعداد مقالات شاخص و مهم (مقالات با ارجاع بیش از تعدادی مشخص (به طور مثال ۵۰ ارجاع): با وجود رفع نقایص موارد قبل، به دلیل سلیقه ای بودن تعداد ارجاعات در نظر گرفته شده، به نفع یا ضرر گروهی عمل خواهد کرد و نیاز به بازنگری عدد برای گروه های مختلف دارد.
شاخص تعداد کل ارجاعات به ازای تعداد مشخصی از مقالات که بیشترین ارجاع را داشته اند: علاوه بر سلیقه ای بودن تعداد مقالات، مقایسه را دشوار می سازد.
