پژوهشگران دانشکده مهندسی نساجی دانشگاه صنعتی امیرکبیر با استفاده از روش دوستدار محیط زیست موفق به تولید نانوذرات از الیاف طبیعی پروتئینی شدند.
دکتر نیلوفر اصلاحی مجری طرح درباره این طرح اظهار داشت: رشد روزافزون مصرف سوخت های فسیلی، افزایش قیمت نفت، قابل بازیافت نبودن پلیمرهای مصنوعی متنوع و در نتیجه مشکلات زیست محیطی ایجاد شده توسط این مواد، سبب افزایش تقاضا برای به کارگیری مواد طبیعی، قابل بازیافت و زیست تخریب پذیر شده است.
وی با بیان اینکه الیاف پروتئینی طبیعی مانند پشم و پر زیست سازگار و زیست تخریب پذیر است، اظهار کرد: از این رو می توان از آنها در صنایع مختلف نساجی، پزشکی، کشاورزی، آرایشی و بهداشتی استفاده کرد.
دکتر اصلاحی ادامه داد: علاوه بر آن با درک بیشتر ویژگی های خاص نانوذرات و توسعه فناوری های فرایند و ساخت در سال های اخیر، می توان از نانوذرات پروتئینی در کاربردهای متعددی استفاده کرد.
مجری طرح، با اشاره به نانوذرات الیاف پروتئینی تولید شده، یادآور شد: اگر چه برخی از محققان به تهیه نانوذرات از الیاف پروتئینی پرداخته و از آن برای اصلاح پلیمرهای گوناگون و در مصارف کامپوزیتی مختلف استفاده کردند، اما در اغلب این تحقیقات برای تهیه این نانوذرات از روش های فیزیکی، مکانیکی و شیمیایی- مکانیکی استفاده شده است.
وی از اجرای پروژه تحقیقاتی در این زمینه خبر داد و یادآور شد: در این تحقیقات که با عنوان «تهیه نانوذرات از آبکافت آنزیمی الیاف پروتئینی» اجرایی شده است، از روش آبکافت آنزیمی به همراه امواج فراصوت به عنوان روش دوستدار محیط زیست بهره برداری شد.
دکتر اصلاحی با اشاره به جزئیات اجرای این طرح خاطرنشان کرد: در این پروژه عملیات آبکافت آنزیمی الیاف پشم و پر تحت شرایط کنترل شده به منظور دستیابی به کوچکترین اندازه ذرات انجام شد و سپس سوسپانسیون به دست آمده به منظور افزایش راندمان تولید نانوذرات در معرض امواج فراصوت قرار گرفتند.
وی اضافه کرد: این روش به دلیل کاهش مصرف انرژی و آلودگی های زیست محیطی به طور قابل ملاحظه ای از سایر روش ها مناسب تر است، ضمن آنکه چون آنزیم به عنوان کاتالیزور عمل می کند، تنها به کارگیری مقدار نسبتا کمی از آن به منظور بهبود سرعت واکنش تحت شرایط ملایم کافی است.
وی با تاکید بر اینکه در این مطالعات موفق به تولید نانوذرات از طریق یک فرایند دوستدار محیط زیست شدیم، ادامه داد: از این رو به کارگیری این ذرات در تشکیل فیلم های کامپوزیتی نه تنها سبب استفاده از الیاف ضایعاتی و طبیعی فراوان پروتئینی شده، بلکه ماده ای زیست سازگار و زیست تخریب پذیر بدست می آید که می توان از آن در مصارف مختلف همانند نانوکامپوزیت های پلیمری استفاده کرد.
به گفته وی از جمله مزیت نانوذرات حاصل از الیاف پروتئینی، توانایی محافظت از خصوصیات اصلی این الیاف بدون تخریب ریزساختار آنها است.
این طرح در قالب رساله دکتری نیلوفر اصلاحی با راهنمایی دکتر فاطمه داداشیان و دکتر ناهید همتی نژاد و به مشاوره دکتر محمد ربیعی در دانشکده مهندسی نساجی دانشگاه صنعتی امیرکبیر انجام شده است.
