نتایج تحقیقات یک موسسه تحلیلی- اطلاعاتی در مونترال کانادا که در مجله علمی معتبر نیوساینتیست منتشر شده است نشان می دهد که خروجی علم در ایران ۱۱ برابر سریعتر نسبت به متوسط جهانی بوده است.
شرکت کانادایی Science-Metrix گزارشی با عنوان “جابجاییهای ژئوپولتیکی در ایجاد دانش از ۱۹۸۰ تاکنون” را منتشر کرد.
این گزارش با ارزیابی تعداد انتشار مقالات علمی در پایگاه داده های Web of Science انجام شده است. بر این اساس، رشد علم در خاورمیانه ۴ برابر سریعتر از متوسط جهانی است.
در این گزارش آمده است: “آسیا بسیار سریعتر از آن چیزی که پیش از این تصور می شد برای جبران عقب ماندگیهای خود تلاش می کند و خاورمیانه منطقه ای است که بیشترین توجه را جلب کرده است.”
خروجی علمی جهانی به طور مداوم از ۴۵۰ هزار مقاله در سال ۱۹۸۰ به یک میلیون و ۵۰۰ در سال ۲۰۰۹ رسیده است و در این بخش سال گذشته آسیا از آمریکای شمالی پیش افتاد.
اریک ارشامبال مولف این گزارش تاکید کرد که تعداد انتشار مقالات علمی ایران بر روی شیمی غیرآلی و شیمی هسته ای، فیزیک هسته ای و فیزیک ذرات و مهندسی هسته ای متمرکز شده اند. انتشار مقالات در مهندسی هسته ای ۲۵۰ برابر سریعتر نسبت به متوسط جهانی است. هر چند که تحقیقات در بخش کشاورزی و پزشکی نیز افزایش داشته اند.
براساس گزارش نیوساینتیست، پیش بینی های Science-Metrix همچنین در مورد سال ۲۰۱۰ نشان می دهد که چین همانند آمریکا مقالات متعددی را در بخش علوم طبیعی و مهندسی را منتشر خواهد کرد و اگر این روند ادامه پیدا کند تا سال ۲۰۱۵ تعداد مقالات علمی چین در این رشته ها برابر با تعداد مقالات آمریکا خواهد شد. هرچند آمریکا می تواند تا سال ۲۰۳۰ در بخش علوم اجتماعی و انسانی بیشترین تعداد مقاله را منتشر کند.
خروجی علم در روسیه پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در ۱۹۹۱ به شدت سقوط کرد و تنها این کشور موفق شد در سال ۲۰۰۶ شروع به بازیابی توان علمی خود کند.